Першыя
забаўлянкі (ці пацешкі, каму як больш падабаецца :) сынок пачуў не ад мяне, а
ад маёй маці. «Кую-кую ножку» Станька слухаў уважліва, а вось «Ладушкі» яму да
спадобы яўна не прыйшліся: хлопчык адразу сціскаў ручкі ў кулачкі і не даваў
расказаць пацешку да канца. Я ж сама глядзела на гэтыя гульні даволі спакойна:
хай сабе расказвае бабуля хлопчыку нейкія вершыкі... Аднак маё стаўленне да
твораў дзіцячага фальклора кардынальна змянілася
...
Читать дальше »